Cehalet

Almanya’da okullarda öğretilen matematik dersinin kitabında her bölümün giriş kısmında söz konusu matematik işleminin geçmişi hakkında bilgi verilmekteymiş. Batı eğitim sistemi bildiğim kadarıyla bu tür konularda oldukça iyidir. Hemen her ders için geçerli olan bu husus öğretilen şeyin geçmişi-tarihi hakkında birinci kaynaklara atıf yapılır. Bunun en güzel örneği ise tıp alanında İbn-i Sinan’in El Kanun Fit-tıp kitabının okutulmasidir.

Bizim eğitim sistemimiz ise ancak okuryazar cahil üretmektedir. Öğreneden kesim yani öğrenci bir kenara öğreten kesim yani öğretmen hatta akademisyenler dahi öğretmeye çalıştığı bilgiyi ne için öğrettiğini bilmemektedir. Özellikle sayısal içerikli derslerde dünya sıralamasının oldukça gerisinde olmamızın nedeni budur. Öğretilen ve öğrenilen bilginin ne işe yaradığını nerede kullanilacagini bilemiyoruz.

Yazımızın başına dönecek olursak Almanya’da 8. sınıfta Matematiğin Dili başlığıyla el-Harezmi tanıtıldığı haberini okuyunca bunu Akademisyen bir Matematik hocası ile paylaştım. Kendisi üniversite de ilgili bölümün başkanı olup tesadüfen kendisine rast gelmiştim.

Almanya da 8. Sınıfların Matematik kitabının ilgili sayfası

Konu hakkında biraz konuşunca kendisine kitaptan ilgili sayfanın fotoğrafını gösterdim. Bak bizi bir gece de cahil ettiler dedi. Hocam anlamadım deyince bak dedi. şimdi Osmanlıca konuşuyor olsak eğer bu kitapları okuyabilirdik ve gençlere anlatabilirdik dedi. bende kendisine Harezmi’nin kitabının Osmanlıca olmadığını ki Harezmi’nin Osmanlı kurulmadan yaklaşık 4 asır önce yaşadığını söyledim. Kaldı ki Almanlarda Almanca konuşuyor ama Arapça yazılmış kaynağı buluyor dedim.

Osmanlıca diye bir dilde yoktur. Osmanlı Devleti Türkçe konuşur ve yazarken de bunu Arap harfleri ile yapardı. Yani kabahat harf devriminden ziyade bizdeki tembellikte.

Teknolojinin gelişmesi ile eski eserlerin saklanması taşınmasında eskiye nazaran oldukça kolaydır. Avuç içine sığan akıllı telefonlara bir dünya kitap bilgi kaynağı yuklenebilmektedir. Günümüz de bilgi ucuz, cahillik ise paha biçilmez bir hal almıştır.

Bilgiyi elinde bulunduranlar dünyaya yön verirken bilginin kaynağı kendi geçmişinde olan bizler ise halen geçmişimizde olan bilgiyi Batıdan almaya çalışmaktayız.

Bir çok eski eser Batı Üniversitelerinin kütüphanelerinde özel koleksiyonlarda saklanmakta ve önemli kismi da sanal erişime açık bulunmaktadır. Ne acıdır ki bir çok akademisyen bu kitaplara atıf yapmak yerine bu kitaplardan yararlanan Batı Akademisyenlerine atıf yapmaktadır.