Teknoloji cağının hastalıkları günden güne artarken bu hastalıkların en kötü ve ölümcül olanı ise çevreyi yok etme hastalığıdır. Dünyanın yaşı ilerledikçe üzerinde yaşayan insan sayısı da hızla artmaktadır. Yaşanan onca savaş, doğal afet vb. insan nüfusunun artmasını engeleyememektedir. Artan insan sayısı ise daha fazla gıda daha fazla konfor uğruna geleceğini tehlikeye atmaktadır.
Son yarim yüz yılda ki teknolojik gelişim çevreyi doğayı daha fazla yok etmemize neden olmuştur. Artık insan dışında ki canlıların nesillerinin tükenmesine seyirci kalmaktan başka bir şey yapilamamaktadir.
Çevre duyarlılığı olan insanlar canlıların-bitki veya hayvan- nesillerinin tükenmesine engel olmaya çalışmaktadır. Burada bir paradoks vardır. Buda yapılan mücadeleler de görülmektedir. Bu yok oluşa sebep olanla ve buna karşı mücadele veren güç aynı şeydir. Yanı insan…
Insan biryandan doğayı yok ederken diğer yandan doğa yok olmasın diye çaba göstermektedir. Sonuçta yok edilen ormanlar, bitkiler, avlanarak veya değişik yöntemleri soyu kurutulan hayvanların katili insandır.
Ormanı yok eden bir keçi yada geyik dusunebilirmisiniz. Aşırı otlama hırsından dolayı ormanı yok eden bir geyik duyamazsınız. Ama aşırı hırsı yüzünden aldığı nefesin kaynağı olan ormanı yok eden insanı duyabilirsiniz.
Hayvanları soyunu kurutacak şekilde avlayarak bundan para elde etmeye çalışmak tam bir akil tutulmasıdır. Soyu kurutulan hayvan veya bitkinin doğal döngü içinde ki görevi so bulduğumdan artık onun yapacağı görev sahipsiz kalacaktır. Bunun en büyük zararını yine insan çekecektir.
Şehirler beton yığını insan şöyle bir doğaya gitmek istese epey bir şehri terk etmesi lazım. Başımı alıp dağ başına çıktım. Ormanlar azalmış haliyle içinde doğal hayat azalmış gördüm. Içim burkuldu. Ormanın içine dalıp insan sesleri duyunca nehre doğru yürüdüm. Çevreci bir grubun ormanlar yol olmasın diye etkinliği olduğunu ağaca asılan pankartlardan gördüm. Henüz yeni bitmiş olan etkinlik alanı çöpten geçilmiyordu. Insanlar gideli fazla olmamıştı sesleri duymuştum ama yarım saatlik yürüyüş sonunda etkinliğin bitmiş olduğunu gördüm.
Burada bir tezat vardı orman yok olmasın diye yapılan etkinlik bile ormana doğaya zarar vermişti. Insan kendi soyunun yaptığı hatayı biliyor görüyor bazıları buna karşı çıkıyordu. Ama karşı çıkarken bile onlardan aşağı kalmiyordu.
Peki bu yok ediş nereye kadar sürecek bunu hep birlikte ömrümüz el verirse göreceğiz elimizde son model teknoloji altımızda konforlu araba evimiz sanki cennetten bir köşk gibi olsada temel olan rahat hayat elde edilemeyecek gibi duruyor. O teknolojide o arabada evde rahat nefes almak için yeterli olmayacak.