Nar Ağacı

2020 kitap okuma hedefime adım adım ilerlerken bu durağımızda Nazan Bekiroğlu’nun Nar Ağacı vardı. Vardı diyorum çünkü o durağı bugün geçmiş oldu. Benim dimağıma, okuma listeme, ve kütüphaneme etki ederek geçti.

Can yoldaşım eşim Deniz hanımın tavsiyesi ile tanışmış oldum. Bekiroğlu’nun okuduğum ilk kitabı. Eşim daha önceden başka kitabını okumuş.

Okunan kitaplar insanda bazen iz bırakır ya. Bende ise iz bırakan kitaplar genelde sanki karşımda film izliyorum gibi okurum. Tüm karakterler karşımda dizilir tek tek sonra herkes kendi rolünü oynar. O karakterlerden biri ben yada en yakınımda olan eşim olur. Bazende kitapta varsa küçük yaşta bir karakter o da oğlum Yağız olur.

Bu kitapta kendime rol bulamadım. Çünkü yaşanan hayatlar içine giremeyeceğim rolüne bürünemeyeceğim kadar farkli geldi bana. Aslında Trabzon’un Rus işgalini anlatan kısımda rol kapmak istesemde olmadı. Rol almak istediğim muhacirlik kısmında erkek karakter yoktu.

Hani ben kitabı film gibi okurum demistim ya. Yazar ise kitabında ki ailesinin geçmişini araştırırken merakını en çok baktığı fotoğraflarda bir kaç nesneden fazlasını görebiliyor. Fotoğrafa bakarak başlayan olay/lar çok farklı bir sahnede bitebiliyor. Baktığından fazlasını görebiliyor insan.

Okuma listeme kalın harflerle ekledigim yeni bir yazar olmuş oldu Bekiroğlu.

Kitabın Künyesi

Künye: Nazan Bekiroğlu, Nar Ağacı, Timaş Yayınevi, 2020, 533 sayfa, Kitapyurdu

Kitaptan Alıntı

• Yitik zamanın peşindeyim, s. 12
• Gülün yurdu doğudadır, s. 16
• Yurtlarından ayrı kalmamak için milletlerinden ayrılmışlar, s. 17
• Günâh da âh’la kafiyelidir. O da siyâh’la, simsiyâh’la, vâh’la, eyvâh’la. Lâkin hepsi de Allah’la. Âh’tır kafiyelerin en güzeli, s. 65
• Aşk önce çok kolay göründü. Ondan sonra çok müşkiller meydana geldi, s. 112
• Hazine tamtakır velâ mangır, s. 127
• Aklın yolu bir, kalbin zulme isyanı aynıdır, s. 130
• Tarihe sebepler değil sonuçlar kalır, s. 130
• Âh İsmail! Çektiğin meşakkati örtmeye çalışıp ateşi saklasan da dumanı tütüyor, s. 211
• Zaman görmüşlük daha kıymetlidir, s. 237
• Yaşanmışlığın en kirli ama en kuvvetli tanığı paralardır, s. 237
• Bir felâket bir başka felaketi kovar, korkma, s. 272
• Zaman sana hiç ummadığını ve biriktirmediğini getirir, s. 283
• Lâkin ölmek de ağlamak da geliyorum demiyor, sormuyordu ki, s. 296
• Geride kalanlar biraz evvel ölümü gören gözleriyle, çaresiz, aynı suya dalıyordu, s. 300
• Aşk olunca en çok da ölüm hükmünü kaybediyor ve insan kendini ölümsüz zannediyor, s. 184
• Katlanılamaz acıları vardı bir, bir de kendileri, s. 376
• Birilerinin mucizesi olmak lâzım, s.439
• Nasibi olan yoluma çıksın, s. 530