Ekmek

1980-lerde doğan bir Türk Vatandaşı olarak okula başladığım 90li yılların başından beri ekmek ile öğütlere sürekli maruz kalmışımdır.

Türk Milleti ekmekten kast ettiği ise insanın kendini gecindirmesidir. Ekmek parası buna en güzel örnektir.

90lı yılların başlarında ilkokula başladığımda bana hep ekmek aslanın önünde onu çekip alacaksın dediler.

90li yılların ikinci yarısında ise artık ortaokulu idim. Ekmek artık aslansın önünde değil asĺanin pençesinde idi. Aslan önünde ki ekmeği pençesine almıştı. Artık Türk Çocuğu-Gencinin daha sıkı çalışması çaba göstermesi gerekiyordu.

2000li yıllar ve milenyum gelmişti artık. Galatasarayımızın başarıları ile övündüğümüz yıllarda ise artık ekmek aslanın ağzında idi. Yani çalışmak ve çaba göstermek bir yana bir an boşluğa düşecek zaman değildi.

2000li yılların ikinci yarısında artık lise bitmişti. O yani ben artık üniversiteli olarak hayatımı kazanma yarışına devam ediyordum. Yıllardan beri aslanla verdiğim mücadele dozunu iyice arttırmıştı. Artık ekmek aslanın midesine inmişti. Tabi aslan ekmeği bırakır mı? Uzun süre boyunca. Mideden o ekmeği almak hayatımı kazanmam gerekti.

2000li yılların ilk 10 yılıda bitmiş dahası üniveriste mezunu olup hayata atılmam an meselesi idi. Tabi atılmaktan geri durma şansımız yoktu.

Aslanın midesinde ki ekmeğe hayat arkadaşım can yoldaşım eşimi de dahil etmiş ikimizin olďugu ailemiz için o ekmeği almak için aslanla mücadeleye giriştik. Ekmeği acısıyla tatlısıyla alıyorduk. Gerçekten de ekmek artık aslanın midesinde idi. Hatta kimse demiyor ama ekmek galiba bağırsaklara inmiş olabilir.

Ailemiz genişletmekte idi. Hayatımızın özeti Ertuğrul gelmişti artık tam anlamıyla aile olduk ve onun varlığı ekmeğe ortaklığı aslanla olan mücadelemi oldukça kızıştırmıştı. Eşim ve Ertuğrulun varlığı aslanla olan mücadelemde aldığım pençe darbelerini unutturuyordu.

Artık milenyumdan 22 yıl geçti Galatasaray bizi hala mutlu ediyor ama aslan bizi boğmak üzere. Vazgeçmeyecek Türk insanı ile mücadele etmekten. Oysa güzelim Anadolumuz bizim için cennetti ve aslanla mücadeleye gerek yoktu bile. Ama arada ki Çakallar varya ekmeği aslanın önüne yığıp bizleri kuzu yapıyordu. Kendileri aslanı kandırabiliyor uyuşturabiliyor ama kuzu olan bizler için böyle şeyler mümkün değil.

Çakallar bu ekmek meselesini öylesine bir hale soktular ki artık aslana bile ekmek kalmıyordu. Artık aslanda ekmek için uğraş veriyor.

Yazıma ilham veren karikatürü sosyal medyada tesadüfen gördüm. Karikatürün çizenini ve ilk kaynağına ulaşamadım. Araştırmaktayım bulduğunda kaynağı ve çizerini belirteceğim.

Ama yine de umut var diyelim aslan en azından kuyruğa girmiş Çakallar gibi en son gelip en öne girmemiş yada hiç sıraya girmeden emeksiz hepsine el koymamış. Çokayog der ki bu aslanla mücadeleyi bir yiğit değil Kahraman Türk ulusunun tümden başkaldırması gerek.

Ne diyelim bu düzenin değişmesi için elimizden gelenin fazlasını yapmaya her daim hazır bir Türk Evladı, Çocuğu, Genci, Milleti var olsun.

#Çokayog